Hoe een creatieve blokkade leidde tot het bouwen van mijn eigen huis
- Roxanne Deurloo
- 5 dagen geleden
- 4 minuten om te lezen
Over vastlopen, accepteren en thuiskomen in creativiteit-
Soms denk je dat je precies weet waar je naartoe gaat — tot het leven je een andere richting op duwt. In de stilte na een creatieve blokkade vond ik niet alleen mezelf terug, maar ook een plek waarin alles wat ik ben samen mocht komen. Dit is het verhaal van hoe ik Mijn Creatieve Huis bouwde.
Wanneer het stil werd in mijn hoofd
Het was een normale doordeweekse dag in juli 2024. Mijn zoontje was naar school, ik zat aan de eettafel met mijn laptop open, de hond aan mijn voeten. Adobe InDesign stond klaar met hoofdstuk 1 van mijn tweede boek. De verhaallijn had ik al helemaal uitgewerkt in een visuele tijdlijn. Het zou een vervolg worden op het eerste deel, Ontwaken van de Innerlijke Storm, dat ruim een maand eerder gepubliceerd was.
Nu hoefde ik ‘alleen nog maar’ deel twee te schrijven. Maar het geluid van tikkende toetsen bleef uit. Alles was stil, terwijl het in mijn hoofd stormde van gedachten. Alleen… die gedachten speelden zich niet af in de fantasiewereld Danann. In plaats daarvan zag ik flarden van het begraven van mijn vaders as, eerder die maand in Engeland, en van de positieve zwangerschapstest die ik eind mei in mijn trillende handen had gehouden. Ik was met van alles bezig — dood en nieuw leven — behalve met mijn tweede boek. Mijn wereld stond op zijn kop. Ik stond volledig stil in mijn schrijfproces, en eerlijk? Dat voelde alsof ik faalde.
De zoektocht naar mijn creatieve kompas
Waarom hielp mijn liefde voor schrijven me niet uit deze sleur? Ik had al maanden niets geschreven en was compleet verdwenen van social media. Het tweede boek voelde niet als een drempel, maar als een hoge muur waar ik zonder klimtouw overheen moest zien te komen. Hoe graag ik me er ook aan vastklampte, het lukte me niet.
Dus besloot ik het anders te doen. Misschien zou het helpen om met kleinere projecten te beginnen. Ik schoof weer aan mijn eettafel, klapte mijn laptop open en begon met designprojecten: boekomslagen, magazines, illustraties. Ik herzag logo’s en huisstijlen, pakte mijn stoffige tekentablet erbij. Het werd een bonte verzameling van geliefde bezigheden. Ik gooide van alles tegen een muur om te zien wat bleef plakken, in de hoop mijn vonk terug te vinden.
Marketinggoeroes roepen dat je je niche moet kiezen: iets waar je in uitblinkt, iets met een duidelijk profiel en doelgroep. Maar hoe meer ik zocht, hoe meer ik het gevoel kreeg dat ik opnieuw begon, terwijl ik dacht dat schrijven ‘het’ was. Maar nu, tot mijn frustratie, bleef alles aan die muur plakken. Ik had een website als auteur, een portfolio als ontwerper, en een hoofd vol notitieboekjes. Alles klopte apart, maar niets klopte samen.
Het inzicht dat alles mocht bestaan
Ik besefte dat ik geen specialist ben. Ik ben een generalist in hart en nieren. Vroeger kon ik al overal in mee, van diverse sporten tot uiteenlopende vakken op de HAVO (lees: ik was zo iemand met een agenda vol tekeningen en songteksten die een talenknobbel had, maar ook goed was in wiskunde en natuurkunde). Alleen… ik blonk nergens écht in uit. En dat voelde als falen, want de norm is specialiseren. “A jack of all trades is a master of none,” toch?
Totdat ik onlangs de volledige uitspraak hoorde:
“A jack of all trades is a master of none, but oftentimes better than a master of one.”
Ineens klikte er iets. Ik hoef me niet te specialiseren. Die acceptatie gaf me een nieuw perspectief. Ik ging op zoek naar een plek waarin ik alles kwijt kon, waarin ik niet hoefde te kiezen voor één hokje. Want van hokjes krijg ik claustrofobische kriebels.
Wat ik wél wilde, was een gang met kamers. Kamers waar ik in en uit kon stappen wanneer ik wilde. Beetje bij beetje begon er een huis te ontstaan. Een huis met kamers, ieder met een eigen functie. Het werd Mijn Creatieve Huis. Een plek die ik nog moest bouwen, maar die met mij mee kon groeien. Waar ik kon verbouwen, aanbouwen, afbreken. Een plek waar ik vrij kon zijn.
De bouw van een plek die helemaal mij is
Ik hou van symboliek, en de metafoor van een huis werkte voor mij perfect. Mijn hoofd stroomde over van ideeën. Ik bundelde mijn favoriete bezigheden en categoriseerde ze per ruimte. Zelfs het deel van mij dat soms ‘niet van mij’ voelt — mijn ervaringen met epilepsie en chronische hoofdpijn — kreeg een plek: De Denkkamer. Mijn vijftien jaar HR-ervaring vond een nieuwe functie in Het Kantoor. Mijn schrijfwerk en liefde voor boeken kregen een thuis in De Bibliotheek. Mijn illustraties, ontwerpen en brandingprojecten pasten perfect in De Studio. Al mijn creatieve experimenten — van bullet journaling tot naaien en intellectuele uitdagingen — verzamelden zich in Het Lab, waar vrijheid vooropstaat. En natuurlijk is er De Gastkamer, waar ik de deur openzet voor andere creatieve makers. Wie weet breek ik ooit nog een muur door, of plaats ik ergens een wandje. Alles mag. Dit huis leeft, groeit en beweegt met mij mee.
Thuiskomen in mezelf
En nu zit ik opnieuw aan diezelfde eettafel, met de hond aan mijn voeten. Maar dit keer niet starend naar een leeg scherm — ik tik driftig op mijn toetsenbord met een muziekje op de achtergrond. Ik heb mezelf toestemming gegeven om te doen wat me op dat moment het meeste plezier geeft. En gek genoeg heeft dát mijn focus teruggebracht. Door mezelf toe te staan helemaal mezelf te zijn — inclusief de eigenaardigheden — heb ik rust én plezier hervonden in wat ik doe.
En nee, ik ben nog niet begonnen aan het tweede boek. Dat komt wanneer het goed voelt. Ik stop mijn hart en ziel in een verhaal, dompel me onder in de emoties en ontwikkeling van mijn personages. Daarvoor moet ik op de juiste plek zitten. En eerlijk? Met een baby van net vier maanden lukt dat nu nog niet. Misschien begin ik eerst met een kort verhaal. Langzaam opbouwen.
Dus: blijf gerust in de buurt en hop af en toe even binnen. Wie weet vind je hier herkenning, verbinding of inspiratie. Misschien ben jij ook een creatieve bouwer, een verzamelaar van ideeën, een zoeker naar zin. Dit huis is er ook voor jou.
Mijn deur staat open. Welkom in Mijn Creatieve Huis.
Veel liefs,
Roxanne
Bedankt voor het lezen! Smaakt dit naar meer? Schrijf je dan in en ontvang automatisch mijn brieven vanuit Het Tuinhuisje op Substack.
Comments